بیست تومن استقلال مالی

این چند روز خدا هی حال می دهد و هی حال می گیردم!

اصلا یک حس خوبی داشتم امروز.برای اولین بار پول در آوردن را تجربه کردم.آن هم نه از خبرنگاری؛نه.از نقاشی.

خلاصه که زنگ زد وگفت توی فلان کانون مربی برای چند ساعت می خواهند.میروی؟

گفتم بله و در آن ظهر تابستانی که حتی گرمای هوا هم خوشایند به نظر می رسید ده تومنی ها را توی مشتم گرفتم و پریدم توی اتوبوس.اصلا مهم نیست که آن پول خیلی کم به نظر می آید.ارزش برای چند لحظه مفت خور به نظر نرسیدن را داشت!

وقتی از دوچرخه برای مصاحبه زنگ زده بودند گفتم دوست داشتم در دهه هفتاد یا هشتاد نوجوانی میکردم چون فکر می کردم آن روز ها حال و هوای دیگری داشت.اما حالا به نظرم همین که یک بچه دهه نودی چاقالو که عشق تبلت است و به زور می آید کلاس نقاشی نیستم خودش جای شکر دارد.

 

 

 

بیست و یک مرداد؛بیست ویک نوجوان:)

 

_ خودمانیم.چقدر دلم برای روزهایی که مامان با یک بسته مداد رنگی جدید که عکس یک دختر بچه رویشان بود می نشست پشت در کلاس نقاشی ام تنگ شده!