"هیچی" بد شده

حالم....

حالم این روز ها اصلا اصلا خوب نیست

یک نقطه آبی مایل به خاکستری توی وجودم دارد میگوید"تو وجوج نیستی...تو جودی هم نیستی...تو....تو هیچی نیستی.ولی حالت بده"

راست می گوید.این را خیلی بهتر از همیشه می فهمم.حال "هیچی"خوب نیست.نقطه آبی مایل به خاکستری قبلا ها آبی روشن بود.چشم هایم قبلا ها شبیه به آن شکلات های کروی بودند که برق می زدند.اما حالا همه چیز بخاطر "هیچی"دارد بد می شود.وسواسی شده ام و همه چیز هایی را که مربوط به "هیچی"است را شسته ام.همه چیز را آب کشیده ام.برنامه های اجتماعی گوشی ام را،عکس هایش را،صدا هایش را و حتی مخاطبینش را از یک صافی عبور داده ام،پتو هایم را،قالیچه ام را و همه و همه را.ولی...هنوز هم حالم خوب نیست.مامان می گوید دارم بدتر میشوم...میگوید هرچه بزرگتر میشوم بدتر میشوم.ولی...ولی من نمی خواستم بد باشم،من فقط میخواستم خودم باشم و حالا می بینیم"خود"یک "هیچی"چقدر بد است.

دوستانم را دارم از صافی عبور میدهم.با بلاک کردنشان و با آنهایی که حالم را بد میکرده اند قطع رابطه کرده ام.ولی...چرا حالم خوب نمی شود؟من که دارم نماز هایم را هم میخوانم پس چرا خوب نمی شوم؟

آه...مادرم...خواهرم...دوستانم و همه کسانی که دارید "خودم"را میبینید،ببخشید که بد هستم.ببخشیدکه هی دارم بدتر میشوم.ببخشید که داد میزنم،ببخشید...فقط مرا ببخشید.باشد؟