پشت در چهارده سالگی

زاده ی پاییزم،

مادرم برگ چنار و پدرم باد خزان

عاشق بارانم،

در دلم آشوب برگ های چنار

و تن من لرزان،

زیر باران خداست

تن من بیزار از گرمای هواست

عاشق یک عالمه یخبندان است

در سرم رویای عروسک هاست هنوز

و هراس تیر و کمان پسر همسایه،

می کند ذهن مرا آشفته

در سرم می پیچد

نجوای اتاق با پنجره ها

و دلم می سوزد

در پناه سوز بی رحم هوا

چشم من منتظر است

انتظار آن گل سرخ قشنگ

و بهاری که از این پس در راه است

راه یک کوه بلند

از پس یک دشت وسیع

در کنار کلبه بارنی ام

+دقیقا بیست دقیقه پیش من چهارده ساله شدم.آه ای چهارده سالگی عزیز

+تنها کسی که تبریک گفت کسی بود که اصلا انتظارش را نداشتم.بخاطر همین هم سوپرایز انگیز ناک شدم بسیار بسیار زیاد حتی....ممنون